Το ποίημα του σχολικού βιβλίου ήταν η αφορμή για να συζητήσουμε και να κάνουμε μια απόπειρα γνωριμίας με τα ρεύματα στην τέχνη.
Αναζητήσαμε και διαβάσαμε κι άλλα έργα του ποιητή και να είδαμε ζωγραφικούς πίνακες του ίδιου καλλιτεχνικού ρεύματος.
Αφήσαμε την φαντασία μας ελεύθερη και ταξιδέψαμε πάνω από την πραγματικότητα έχοντας κάθε ομάδα πηγή έμπνευση το ποίημα που είχαμε επιλέξει.
Προσπαθήσαμε να δώσουμε ζωή στους στίχους του ποιήματος με εικόνα και χρώμα.
Στόχος μας να εκφράσουμε τον δικό μας κόσμο που είναι τόσο διαφορετικός από αυτόν των μεγάλων.
Κάθε ομάδα, ύστερα από συζήτηση, επέλεξε ένα ποίημα του μεγάλου Έλληνα ποιητή.
Σας παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα…
1η ομάδα: «Του μικρού βοριά»
Του μικρού βοριά παράγγειλα, να `ναι καλό παιδάκιΜη μου χτυπάει πορτόφυλλα και το παραθυράκι
Γιατί στο σπίτι π’ αγρυπνώ, η αγάπη μου πεθαίνει
και μες στα μάτια την κοιτώ, που μόλις ανασαίνει
Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές
Γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές
Γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί
Γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί
Με πνίγει το παράπονο, γιατί στον κόσμο αυτόνα
τα καλοκαίρια τα `χασα κι έπεσα στον χειμώνα
Σαν το καράβι π’ άνοιξε τ’ άρμενα κι αλαργεύει
βλέπω να χάνονται οι στεριές κι ο κόσμος λιγοστεύει
2η ομάδα: « Αύγουστος»
Ο Αύγουστος ελούζονταν μες στην αστροφεγγιά
Κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά
Αύγουστε μήνα και Θεέ σε σέναν ορκιζόμαστε
Πάλι του χρόνου να μας βρεις στο βράχο να φιλιόμαστε
Απ΄την Παρθένο στον Σκορπιό χρυσή κλωστή να ράψουμε
Κι έναν θαλασσινό σταυρό στη χάρη σου ν΄ανάψουμε
Ο Αύγουστος ελούζονταν μες στην αστροφεγγιά
Κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά.
3η ομάδα: «Μαρίνα»
Δώσε μου δυόσμο να μυρίσω,
λουίζα και βασιλικό,
μαζί μ’ αυτά να σε φιλήσω,
και τι να πρωτοθυμηθώ
Τη βρύση με τα περιστέρια,
των αρχαγγέλων το σπαθί,
το περιβόλι με τ’ αστέρια,
και το πηγάδι το βαθύ
Τις νύχτες που σε σεργιανούσα,
στην άλλη άκρη τ’ ουρανού
και ν’ ανεβαίνεις σε θωρούσα,
σαν αδελφή του αυγερινού
Μαρίνα πράσινο μου αστέρι
Μαρίνα φως του αυγερινού
Μαρίνα μου άγριο περιστέρι
και κρίνο του καλοκαιριού
4η ομάδα: «Το θαλασσινό τριφύλλι»
Μια φορά στα χίλια χρόνια του πελάγου τα τελώνια
μες στα σκοτεινά τα φύκια
μες τα πράσινα χαλίκια.
Το φυτεύουνε και βγαίνει
πριν ο ήλιος ανατείλει
το μαγεύουνε και βγαίνει
το θαλασσινό τριφύλλι.
Το θαλασσινό τριφύλλι ποιος
θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.
Μια φορά στα χίλια χρόνια
κελαηδούν αλλιώς τ’ αηδόνια.
Δε γελάνε μήτε κλαίνε,
μόνο λένε μόνο λένε.
Μια φορά στα χίλια χρόνια
γίνεται η αγάπη αιώνια.
Να `χεις τύχη να `χεις τύχη
κι η χρονιά να σου πετύχει.
Το θαλασσινό τριφύλλι ποιος
θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.
5η ομάδα: «Η Μάγια»
Η Πούλια πόχει εφτά παιδιά μέσ’ απ’ τους ουρανούς περνά.
Κάποτε λίγο σταματά στο φτωχικό μου και κοιτά.
Γεια σας τι κάνετε; Καλά; Καλά.
Πώς είναι τα παιδιά;
Τι να σας πω εκεί ψηλά τα τρώει τ’ αγιάζι κι η ερημιά.
Γι αυτό πικραίνεσαι κυρά, δε μου τα φέρνεις εδωνά;
Ευχαριστώ μα `ναι πολλά θα σου τη φάνε τη σοδειά.
Δώσε μου καν την πιο μικρή τη Μάγια την αστραφτερή.
Πάρ’ την κι έχε λοιπόν στο νου πως θά `σαι ο άντρας τ’ ουρανού.
Είπε, και πριν βγάλω μιλιά μου την καρφώνει στα μαλλιά
Λάμπουνε γύρω τα βουνά, τα χέρια μου βγάνουν φωτιά.
Κι η Πούλια πόχει εφτά παιδιά φεύγει και μ’ αποχαιρετά.
